Machiavelli first said, “Never waste the opportunity offered by a good crisis.” Winston Churchill popularized Machiavelli by saying “Never let a good crisis go to waste”, and in the 2008 crisis president-elect Barack Obama’s chief of staff Rahm Emanuel made headlines with “You never let a serious crisis go to waste.” A good crisis tends to make people rethink their life ambitions. Architects have often taken the lead.
Het citaat heeft nog niets aan waarde verloren. Een grote economische crisis maakt dat mensen de tijd hebben voor reflectie en hun dromen en ambities gaan herijken. De bouw en economische welvaart gaan hand in hand. Geen groei, geen bouw, geen architectuur en stedenbouw maar wel tijd voor plannen, voor onderzoek, studie, debat en dialoog. Met name de laatsten hebben de neiging om in een tijd van hoogconjunctuur meer en meer naar de academische wereld te verplaatsen en daar tenslotte te blijven. Zij die bouwen moeten hun tijd verdelen en veroorloven zich vaak niet de tijd het debat aan te gaan of moeten dit bezuren met minder opdrachten. Hoe anders is dat in de tijd van leegstand en bouwstop. Waardevolle initiatieven ontstaan waarbij markt, bouw, overheid en de academische wereld elkaar vinden in de zoektocht naar hoe verder.
De harde demarcaties en strikte regels die in andere tijden geen ruimte bieden om te marchanderen hebben nu blijkbaar toch mogelijkheid tot gunnen.
Onder het leidend toezicht van een capabel bureau als ZUS werden de kansen van de crisis benut en is het Podium voor Stadscultuur De Dependance ontstaan. De kwalitatief hoogstaande programmering was goed voor enthousiaste steun en deelname vanuit zowel het academische als het praktische kader. Een serieus debat werd gevoerd, over alle aspecten van de stedenbouw en architectuur en de toekomst van de urbaniteit. Niet binnen de besloten muren van de universiteit maar openbaar in een leeg kantoorgebouw met de stad als podium.
Inmiddels is de crisis over, er wordt weer flink ontwikkeld en gebouwd. De verleiding is groot om nu weer over te gaan tot de orde van de dag. We gaan met z’n allen bouwen wat we in de moeilijke jaren bedacht hebben of tenminste bouwen aan onze dromen en ambities nu dat weer mogelijk lijkt. De kans is groot dat het debat over de toekomst van de stad en de rol van ons vak weer langzaam verdwijnt naar het academisch veld, wellicht zelfs weer binnen de eigen faculteit. Juist vanwege het kwalitatief hoogstaande en vernieuwend publiek debat van de Public Talks , zou het te betreuren zijn als dit gebeurd. Het feit dat de Dependance besloten heeft om ook nu door te gaan met de debatprogrammering is bewonderingswaardig. We hopen dat het zal bijdragen aan het scheppen van een brede maatschappelijke steun waardoor de kans dat de resultaten van het research and development van de afgelopen (en hopelijk ook komende) jaren ook daadwerkelijk de realisatie haalt wordt vergroot.
Het is daarom dat de FGF van harte de aanvraag voor Research By Debate ondersteunt.
Dikkie Scipio for FGF
Q3-2017Machiavelli first said, “Never waste the opportunity offered by a good crisis.” Winston Churchill popularized Machiavelli by saying “Never let a good crisis go to waste”, and in the 2008 crisis president-elect Barack Obama’s chief of staff Rahm Emanuel made headlines with “You never let a serious crisis go to waste.”
A good crisis tends to make people rethink their life ambitions. Architects have often taken the lead.
The quote is still as true as it ever was. A good economic recession gives people time for reflection and to reappraise their dreams and ambitions. Building and economic welfare go hand in hand. When there’s no growth, no construction and no architecture, there is time for planning, research, studies, debates and dialogues. These latter undertakings have the tendency to occur solely in an academic environment in times of boom. Increasingly, they also tend to stay there. Those that build must structure their time and often do not allow themselves the space for considered debate, or they would lose out on jobs. How different this all is when construction has halted and there’s a high rate of building vacancies. Worthy initiatives develop in which the market, the building sector, the government and the academic world manage to find each other and work towards solutions. The hard lines and strict regulations that limit space and negotiations in other times, suddenly become more flexible.
Under the supervision of a capable firm such as ZUS, the opportunities granted by the crisis were used to create a Podium for Urban Culture: De Dependance. A high quality programme ensured enthusiastic support from and participation by both academics and professionals. Serious debates were held, discussing all aspects of urban planning and architecture and the future of urbanism. Not within the walls of a university, but in public, in a vacant office building, using the city as platform.
Meanwhile, the crisis has passed and building works and urban development have resumed. It’s very tempting to return to business as usual. Together we’ll build the ideas we drew up during the difficult years or, at the very least, work towards the dreams and ambitions that now seem viable again. There’s a good chance that debates about the future of the city and the role of architects will fade into an academic setting once again, perhaps even into the setting of a single faculty. It would be a great shame if this were to happen, especially given the quality of innovative public debate spawned by the Public Talks. The fact that De Dependance has decided to continue with its debates programme is admirable. We hope it will contribute to a broadened public support, which in turn will increase the chances of implementing the findings of the research and development undertaken over the past years (and hopefully also to be undertaken over the coming years).
FGF therefore wholeheartedly grants its support to Research By Debate.
Dikkie Scipio for FGF
Q3-2017